Sremski Karlovci je varošica na desnoj obali Dunava, 12 km od Novog Sada i 9 km od Petrovaradina na starom putu prema Beogradu.
Grad se prvi put spominje 1308. kao tvrđava pod imenom Karom, podignuta na rimskim temeljima. Otomanski vojskovođa Bali-beg zauzeo je ovo mesto 1521. Ono će ostati pod turskom vlašću narednih 170 godina. Od 16. novembra 1698. do 26. februara 1699. u Karlovcima je održan kongres, koji je označio kraj neprijateljstva između Osmanskog carstva i Svete lige (koalicije Austrije, Poljske i Mletačke republike). Sa Rusijom je Turska potpisala posebno mir u trajanju od dve godine. Ovaj dogovor poznat je kao Karlovački mir. Po ovom dogovoru, Karlovci su postali deo habzburških poseda pod imenom Vojna krajina. Na mestu gde je potpisan mir, podignuta je 1817. godine kapela posvećena Svetoj Gospi od mira.
Posle 1699. godine Karlovci postaju značajno trgovačko naselje, jer se preko ovog mesta usmeravaju trgovački putevi prema Turskoj. Blizina Dunava svakako je doprinosila još većem razvoju trgovine.
Od 16. veka Karlovci su postali jedno od crkvenih središta srpskog naroda. Posle Prve seobe Srba 1690. Ovo mesto postaje jedan od kandidata za novo središte srpskih arhijereja. Tek posle Trećeg crkvenog privilegovanog izbornog sabora 1713. godine, odlučeno je da se novo središte mitropolita iz manastira Krušedola premesti u Karlovce.
Najznačajniji period u istoriji grada započeo je od stupanja na položaj mitropolita Pavla Nenadovića. On je oživeo zapuštene škole, osnovao poseban crkveno-narodni fond iz kog se finansirali učitelji i sveštenici, osnovao je štampariju, podigao sabornu crkvu Svetom Nikolaju, obnovio je fruškogorske manastire, dvor i obližnju baštu, poklonio mnogo knjiga za tadašnje škole. Koliko je bio značajan i nezamenljiv, potvrdiće i stanje kakvo je nastalo posle njegove smrti (1768). Škole i fond su se ugasili i do dolaska mitropolita Stefana Stratimirovića u Karlovcima se održalo malo šta od pređašnjeg sjaja.
Danas je mesto izuzetno važna turistička destinacija zbog brojnih kulturnih i istorijskih objekata, ali i zbog vinarija u kojima se proizvode čuvena karlovačka vina.
