Ovo selo je zavičaj mnogih ličnosti srpske istorije i kulture. Postojbina je čuvene porodice Nenadović, čiji su članovi bili vođe Prvog srpskog ustanka, duhovne vođe i putopisci, ministri prve srpske vlade. Iako se ubraja među najstarija sela valjevskog kraja, u srpsku istoriju ulazi tek za vreme vojevanja kneza Alekse Nenadovića u austro-turskom ratu. Pored njega tu je bio i Prota Mateja – vojvoda, diplomata, zakonopisac, prvi predsednik Praviteljstvujuščeg sovjeta srpskog i pisac poznatih Memoara. Jedini vojnički obrazovan član ove porodice bio je Sima Nenadović, Karađorđev vojvoda i heroj drugog srpskog ustanka, kao i Jevrem Nenadović. Nisu samo heroji Prvog i Drugog srpskog ustanka ostali zapamćeni kao veliki ljudi porodice Nenadović rodom iz Brankovine. Pored njih tu je i sin Prote Mateje, Čika Ljuba, slavni putopisac, pesnik i prosvetitelj. Ćerka vojvode Jevrema Nenadovića, bila je knjeginja Persida, majka kralja Petra Prvog Oslobodioca, pa je zato Brankovina poznata i kao „majčevina“ kraljevske dinastije Karađorđević. Slavu Brankovine, svetom je širila i najveća srpska pesnikinja, Desanka Maksimović, koja je u ovo selo došla kao beba, u njemu provela detinjstvo, završila osnovnu školu, napisala svoje prve stihove i uvek se rado vraćala, svome selu, svojoj Brankovini. Selo koje je obeležilo najbezbrižniji period njenog detinjstva, bilo je večna inspiracija i opevano u mnogim njenim delima. Brankovini se obraćala kao čoveku, sa puno ljubavi, pažnje i požrtvovanosti. Poslednje dane svog života, Desanka je provela u zavičaju koji je toliko volela, a po njenoj želji, tu je i sahranjena. Znamenitosti Brankovine, danas su predstavljene kao kulturno-istorijski kompleks, koji čini skup istorijskih, kulturnih, prosvetnih i memorijalnih spomenika, koji na rečit način ispredaju priče o našoj prošlosti, ali i o primerima negovanja tradicije